Cinematrix
Piotr Szekowski jest opiekunem grupy dorosłych uczestników warsztatów (19+A), którzy w pierwszym semestrze pracowali nad prostszym, opartym na angielskim humorze materiałem. Równocześnie z przygotowaniem prezentacji scenicznej przebiegała praca nad impostacją głosu, dykcją, plastyką ruchu i kompozycją sceny. Poziom opanowania umiejętności technicznych można było zobaczyć podczas pierwszego styczniowego pokazu. Spektakl, który powstaje aktualnie jako pokaz wieńczący całoroczną pracę jest kompilacją wybranych przez uczestników ulubionych scen z klasyki kina zaadaptowanych na warunki teatralne. Po krótkiej przerwie te same sceny zostaną zagrane w zupełnie innych konwencjach, stylach czy epokach. Zmieniające się założenia mają pokazać elastyczność aktorów, gdyż zmiana konwencji wiąże się zmianą sposobu mówienia, zachowania postaci. Zmiana kostiumu determinuje inny ruch sceniczny, odrębny sposób grania.
– Eksperyment, na który mogliśmy sobie pozwolić w tym składzie – mówi prowadzący warsztaty – będzie dodatkowo okraszony niespodzianką – w przerwie spektaklu odbędzie się „krótki wieczorek poetycki…”
Na pytanie, co go skłoniło do pracy z dorosłymi amatorami, stwierdza:
Silne poczucie misji pedagogicznej i fakt, że rzeczy jasne dla mnie jako aktora i oczywiste trzeba określić tak, by były zrozumiałe dla moich odbiorców. W ten sposób definiuję sobie coś, o czym wiedziałem, ale muszę to ponazywać, kiedy chcę to komuś przekazać. A poza tym to świetna praca – „doenergetyzowuje” mnie i daje mnóstwo satysfakcji – dzieli się Piotr Szekowski.
Z Piotrem Szekowskim – instruktorem grupy rozmawiała Jolanta Hinc-Mackiewicz.
