Zapraszamy na kolejną odsłonę cyklu „Teatr i Rozmowa”. 23 lutego o godz. 18.00 naszym gościem będzie dr hab. Krzysztof Rutkowski. Początek spotkania o godz. 18.00 na Scenie Kameralnej.
Dr hab. Krzysztof Rutkowski – historyk literatury romantycznej, tłumacz, dziennikarz i eseista. Urodził się w 1953 roku w Warszawie. Przez siedem lat pracował na wydziale polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał doktorat. W roku 1984 wyjechał do Francji. Nad Sekwaną pracował m.in. jako paryski korespondent Radia Wolna Europa oraz dziennikarz Radia France International. W Paryżu współpracował także z Uniwersytetem Paris VIII, z Instytutem Katolickim, z Centre du Dialogue księży Pallotynów, z „Kulturą“ i z Instytutem Literackim Jerzego Giedroycia. Prowadził „Kontakt Literacki i Artystyczny“, dodatek do miesięcznika „Kontakt“. W 1989 roku za swoją pracę literacką otrzymał prestiżową Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Następnie regularnie wysyłał z Paryża do Polski teksty eseistyczne, publikowane „Gazecie Wyborczej” oraz „Rzeczpospolitej”. Habilitował się w Instytucie Badań Literackich rozprawą o związkach Adama Mickiewicza z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Kilka lat temu wrócił do Polski by wykładać na elitarnym Wydziale „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie czas swój dzieli między Warszawę i Paryż. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Collegium Invisibile. Swoją przygodę z pisarstwem zaczął od krytyki literackiej i akademickiej refleksji o literaturze, z tym, że od samego początku ambicją Krzysztofa Rutkowskiego było znalezienie bardziej przystępnej formy wypowiedzi łączącej zalety prozy artystycznej, eseju i rozprawy naukowej. Wychodząc z tych samych założeń, podczas pracy RWE oraz RFI wypracował wyjątkową formę radiowego eseju.
Zafascynowany salonowymi improwizacjami polskich emigracyjnych romantyków oraz niezwykłą formą wykładów Adama Mickiewicza w Collège de France postanowił zbliżyć się do tego ideału hipnotyzujących słuchaczy publicznych wystąpień. Stara się, by jego niesłychanie erudycyjne, a czasem obrazoburcze (dla osób przyzwyczajonych do naukowych klisz) prace i wykłady z równym przejęciem i zainteresowaniem mogli odbierać zwykli ludzie oraz zawodowi literaturoznawcy. Jest również tłumaczem z języka francuskiego.
Przetłumaczył m.in.: „Taras w Rzymie” i „Seks i trwoga” Pascala Quignarda, „Polacy na Ukrainie”, „Walka o ziemię”, „Trójkąt ukraiński” Daniela Beauvois’a, czy „Skafander i motyl” Jean-Dominique’a Bauby’ego. Krzysztof Rutkowski to także przyjaciel i znawca twórczości Edwarda Stachury. Idąc tropem Mistrzów (Romantycy, Benjamin, Bachtin, Barthes, Bobkowski, Białoszewski, Gombrowicz, Stachura, Haupt, Quignard, Agamben Stendhal…), wymyślił dwa nowe gatunki literackie – pasaże i przepowieści oraz stara się wcielać w życie swoiście rozumiany ideał życiopisania.
Podczas spotkania w ramach cyklu „Teatr i Rozmowa” ukarze nam nieznaną twarz Juliusza Słowackiego.
Ważniejsze publikacje: Braterstwo albo śmierć. Zabijanie Mickiewicza w Kole Sprawy Bożej (1988); Stos dla Adama albo kacerze i kapłani. Studium w czternastu odsłonach o sporze zmartwychwstańców z towiańczykami (1994); Paryskie pasaże. Opowieść o tajemnych przejściach (1995) Mistrz. Widowisko (1996); Raptularz końca wieku (1997); Śmierć w wodzie. (Il. J. Lebenstein) (1999); Xieżniczka. Miejsce Xawery Deybel w rodzinie Mickiewiczów (1999); Xiężę bezdomny (1999); Zakochany Stendhal. Dziennik wyprawy po imię (2006); Ostatni pasaż. Przepowieść o byciu byle-jakim(2006). Wokulski w Paryżu, (2011). Dar Anioła. Przepowieści (2012) Artes Liberales. O nauczycielach i uczniu (2014)
