Dekameron
Autor Giovanni Boccaccio
Jest rok 1348. We Florencji szaleje dżuma. Dziesiątka bohaterów postanawia opuścić miasto i skryć się przed zarazą w willi poza miastem.
– Ponieważ jednak rzeczy bez ustanowionego porządku długo trwać nie mogą – stwierdza przewodnicząca towarzystwu Pampinea – zalecam, aby każdy jak tu jesteśmy, jedną opowieścią nas uraczył.
– Gdy się historie opowiada, wszyscy chętnie słuchają i skwarny czas dnia szybko przechodzi – podpowiada Dioneo, jeden z trzech mężczyzn zaproszonych do udziału w wyprawie.
I opowiadają, czy też raczej jak grupa umykających przed zarazą komediantów, inspirowani przez wyznaczającego temat protagonistę, inscenizują dziesięć opowieści, wcielając się w ponad pięćdziesiąt postaci zaludniających strony Dekameronu.
Giovanni Boccaccio napisał swój liczący sto nowel Dekameron z myślą o kobietach. Pozostajemy wierni dedykacji autora. Ze zbioru wybraliśmy dziesięć historii, które dotyczą miłości, zdrady, pragnień i rozterek serca.
Większa część tych historii ma charakter komediowy, gdzie nie brak pikanterii i frywolności, ale i poważniejszy ton nie jest obcy Boccacciowi, a zwłaszcza kończąca spektakl opowieść o Gryzeldzie.
Zapowiadamy spektakl, w którym akcja toczy się wartko, tematy co i rusz się zmieniają, scenografia i kostium nawiązują do epoki, ale nie brak im funkcjonalności i prostoty właściwej dzisiejszym formom teatralnym. Konwencja gry aktorskiej inspirowana jest formami właściwymi dla komedii dell arte, ale przełamywana jest w wielu momentach współczesnym psychologizmem czy metaforycznym skrótem.
Dlaczego sięgamy dziś po liczące sobie pięćset pięćdziesiąt lat dzieło Boccaccia? Odpowiedź podsuwa sam autor – Trud rozumu śmiertelników nie tylko na tym się zasadza, aby w pamięci przeszłość zachowywać i znać teraźniejszość, ale dzięki jednej i drugiej przewidywać przyszłość.
Autor
Reżyseria i adaptacja
Scenografia
Kostiumy
Ruch sceniczny
Inspicjent
Justyna Godlewska-Kruczkowska
Arleta Godziszewska
Paula Gogol
Agnieszka Możejko-Szekowska
Katarzyna Siergiej
Kamila Wróbel-Malec
Ewelina Zawada
gościnnie
Dawid Malec
Sławomir Popławski
Michał Przestrzelski
Wszak dobra klasyka jest ponadczasowa, a problemy wyartykułowane nawet nieco archaicznym językiem zdają się być nad wyraz aktualne. Zatem repertuarowo – to pozycja obiecująca i wielki triumf Giovanniego Boccaccia.
[...] zespół pod kierunkiem konsekwentnego reżysera sobie poradził, spektakl zyskał nieoczekiwanie pewną lekkość, a anachroniczność, nawet jeśli gdzieś tu przeziera, jest na swój sposób ujmująca. „Dekameron" w Dramatycznym ma w sobie pewną podwójność – uniwersalizm i urok retro, a ów dualizm okazuje się też jego siłą. Na tyle mocną, na tyle nieźle zagraną, że po spektaklu chce się i resztę historii z „Dekamerona" sobie przypomnieć i do księgi Bocaccia zajrzeć.