Błoto
Autor Jan Jastrzębski
Tytułowe „Błoto”, przez większą część roku, odcina od świata miejscowość Gamajdy. Po latach do wsi powraca Suchelec, legenda amatorskich wyczynów motocyklowych. Wydarzeniem staje się przybycie nowej nauczycielki, co w miejscowym życiu uczuciowym i towarzyskim powoduje niemałe poruszenie. Kwiat gamajdowskiej kawalerki postanawia wcielić w życie parę pomysłów, których rezultaty potwierdzają, że droga do dojrzałości może niestety stać się komedią i do tego czarną.
Takie historie zdarzają się pod każdą szerokością geograficzną. Ale chyba tylko tu motory tak niecierpliwie grają na zakrętach, chyba tylko w Gamajdach przylot czarnych bocianów staje się zwiastunem spraw ostatecznych.
Autor
Adaptacja
Reżyser
Scenografia i kostiumy
Muzyka
Konsultacje choreograficzne
Dawid Malec w roli Albinosa zwraca uwagę zaangażowaniem od pierwszych sekund spektaklu. Ale najbardziej wtedy, kiedy pojawia się Agnieszka. Najpierw z rozbrajającą szczerością ucieleśnia totalną fascynację nauczycielką, później ukazuje zszokowanie flirtami Agnieszki i dyskotekowe dystansowanie się, następnie kolejne starania, by pod koniec brawurowo zaprezentować ostateczne rozczarowanie. (...)
Zajmująca rola Albinosa jest najlepszą, jak dotąd, kreacją Dawida Malca. Dano mu możliwość zmierzyć się z niełatwą rolą i zaprezentować to, czego wcześniej nie miał, jak pokazać. Z pewnością ten spektakl należy do niego. (...)
„Błoto" to przedstawienie, które przenosi nas do czasów PRL. Drewniane meblościanki, tapirowane włosy, portrety generała Jaruzelskiego, jawki, MZ-etki, słone paluszki i muzyka disco na kasetach. Łezka kręci się w oku u tych, którzy pamiętają tamtą szarawą rzeczywistość. I chociaż dziś już wszystko mamy, jesteśmy piękni, mądrzy i pewni siebie, może odrobina tej plastikowej zaściankowości sprzed lat wciąż w nas jest? I może warto się z nią zmierzyć, choćby za sprawą „Błota"?