Krytykując rzeczywistość kapitalistyczną Marks wsławił się zdaniem: byt określa świadomość, czyli człowiek jest tyle wart, na ile jest użyteczny na rynku pracy. Egzystencjaliści stali na straży prawa człowieka do wolności. Człowiek, ich zdaniem, mógł odmówić udziału w wyścigu szczurów, mógł zaprzeczyć systemowi i strukturom społecznym. Mógł nie pracować. Komunizm okazał się porażką, wolność bywa pułapką. Jak to w końcu jest? Po co nam praca? Co nas definiuje? Czy będąc bezrobotnym jestem nadal, czy jest mnie jakby mniej?
Zapraszamy na majowe czytania performatywne:
8 maja, godz. 18:00
„Błękitny ślusarz” Michaiła Durnienkowa, przekład: Krzysztof Kopka, reż. Julka Pawłowska
godz. 19:15
„Ostatni bohaterowie klasy robotniczej” Petera Birro, przekład: Dominika Górecka, reż. Jakub Kamieński
9 maja, godz. 18:00
„Zajęcie poszukiwane. Sztuka w trzydziestu kawałkach” Michela Vinavera, przekład: Michał Bajer, reż. Wojtek Faruga
Tuż po ostatnim czytaniu, w czwartek, około godz. 19:00 zapraszamy na dyskusję wokół przeczytanych tekstów i tematu slapu. W dyskusji wezmą udział: dr Bartosz Kuźniarz z Zakładu Filozofii Współczesnej i Społecznej UwB, Iwona Rojcewicz – dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w Białymstoku oraz Joanna Waśkiewicz z Fundacji Forum Inicjatyw Rozwojowych. Dyskusję poprowadzi Katarzyna Niziołek z Instytutu Socjologii UwB.
Cena:
– bilet na jedno czytanie – 5 zł
– karnet na trzy czytania – 10 zł
Bilety dostępne wyłącznie w Kasie Teatru, czynnej od wtorku do niedzieli w godz. 14.00 – 20.00.
Zapraszamy!
Noty biograficzne
autorzy
Michaił Durnienkow – autor „Błękitnego ślusarza” – (ur. 1978), dramatopisarz i scenarzysta. Urodził się w miejscowości Tynda (Amurski Obwód). Pracował jako stróż, ślusarz, inżynier, dziennikarz i prezenter TV, aktor i reżyser. Jest autorem ponad piętnastu utworów scenicznych i scenariuszy, m.in.: „Czerwona filiżanka” (Krasnaja czaszka, 2005), „Sztuka jest wieczna!” (Iskusstwo wieczno!, 2008), „Najłatwiejszy sposób rzucić palenie” (Samyj logkij sposób brosit’ kurienije, 2010), „Izotow” (2009, prapremiera: 23 X 2009, reż. Andriej Moguczyj, Teatr Aleksandryjski, Sankt Petersburg). Moskiewski Teatr im Stanisławskiego przygotowuje inscenizację „Nie wierzę!” (prapremiera – 29 I 2011, reż. M. Gacałow), opartą na książce K. Stanisławskiego „Moje życie w sztuce”. W latach 1995-2005 mieszkał w Togliatti, a od 2005 – w Moskwie. Prapremiera „Szmat” odbyła się na deskach teatru Centrum Dramaturgii i Reżyserii im. A. Kazańcewa i M. Roszczyna (Moskwa, X 2008). Inne inscenizacje: Teatr Il’hom (Taszkient, Uzbekistan, jesień 2009) i Miejski Teatr w Helsinkach (15 IX 2010).
***
Peter Birro – autor tekstu „Ostatni bohaterowie klasy robotniczej” – (ur. 1966), dramatopisarz, reżyser, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych. Członek kultowego zespołu Christer Petterssons i Kulturmord. Sukces przyniósł mu debiutancki scenariusz serialu telewizyjnego „Hammarkullen”. Dla telewizji napisał również we współpracy z poetą Lukasem Moodyssonem scenariusz Det Nya landet (Nowy kraj, 2000), Den forste zigenaren i rymden (Pierwszy cygan w kosmosie, 2002), a także scenaiursz niezwykle popularnego serialu Upp till kamp! o życiu czwórki młodych ludzi w latach kulturowej i społecznej rewolucji 1965-1976. Na podstawie scenatiuszy Birro powstały również filmy Knockout (2000) oraz Bast i Sverige (Najlepszy w Szwecji, 2000). Sztuka „Ostatni bohaterowie klasy robotniczej” (2004) miała premierę na scenie Lilla Elverket sztokholmskiego Dramaten w lutym 2004 roku. „Ostatni bohaterowie klasy robotniczej” to pierwsza sztuka Birro, która ukazuje się w polskim tłumaczeniu.
Tekst „Ostatni bohaterowie klasy robotniczej” Petera Birro w tłumaczeniu Dominiki Góreckiej, ukazał się w antologii „Z wierzchu nie widać. Antologia nowego dramatu szwedzkiego”, wydawnictwo Panga Pank.
***
Michel Vinaver – autor „Zajęcia poszukiwanego” – ceniony w świecie francuski dramaturgi prozaik (ur. 1927) jest współtwórcą nurtu zwanego teatrem codzienności, obok takich pisarzy, jak Franz Xaver Kroetz czy Jean-Paul Wenzel. Jego sztuki realizowali najznakomitsi twórcy francuskiego teatru. Jednak największy rozgłos przyniósł autorowi wystawiony w 1978 r. przez Jacquesa Lasalle’a „Teatr kameralny”, dyptyk złożony ze „sztuk w 12 epizodach”: „Wykolejeniec, nie ma co mówić” i „Nina, to co innego”. Koncepcję „teatru kameralnego” Vinaver określił następująco: teatr kameralny tworzy się jak muzyka kameralna, której materia powstaje ze współgrania niewielkiej liczby głosów i tematów. Akordy i dysonanse. Repetycje i wariacje”.
reżyserzy
Julka Pawłowska – JULIA MARK (PAWŁOWSKA) – reżyserka, absolwentka Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej i Reżyserii Dramatu krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Zwyciężczyni Konkursu Reżyserskiego zorganizowanego przez Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Podczas studiów była asystentką Mikołaja Grabowskiego, Bogdana Hussakowskiego i Marcina Jarnuszkiewicza. Debiutowała „Miłością Fedry” Sarah Kane w warszawskim Teatrze Polonia. Pracuje zarówno w teatrze lalkowym, gdzie realizuje klasykę literatury dla dzieci i dorosłych ( m.in. L. Carolla, J. M.Barrie’go, E. Rostanda), jak i dramatycznym, reżyserując teksty współczesne. Jej ulubionym dramatopisarzem jest Mateusz Pakuła: dwukrotnie realizowała prapremiery jego sztuk: „Księcia Niezłoma” w olsztyńskim Teatrze Jaracza, a ostatnio również „Mój niepokój ma przy sobie broń” w Teatrze im. S. Żeromskiego w Kielcach.
***
Jakub Kamieński – (ur. 1979 w Warszawie) – aktor, reżyser, performer-akcjonista. Studia skończył na Wydziale Aktorskim PWST we Wrocławiu i gdzie gra od dziesięciu lat. Współpracował z Wrocławskim Teatrem Współczesnym, TR Warszawa oraz teatrami warszawskimi: Narodowym, Dramatycznym, Współczesnym i Studio. Stworzył role w przedstawieniach m. in. Redbada Klijnstry, Macieja Englerta, Agnieszki Glińskiej, Jarosława Tumidajskiego, Iwana Wyrypajewa. Współtwórca Grupy Supermarket. Wyreżyserował m. in. monodram Przejście techniczne na podstawie raportów policyjnych czy Bóg zapłać wg prozy Wojciecha Tochmana. Ostatnio można go było zobaczyć w filmie Piotra MularukaYuma.
***
Wojciech Faruga – studiował na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a także w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Asystował Annie Augustynowicz przy pracy nad spektaklem „Miarka za Miarkę” w Teatrze Powszechnym w Warszawie. W ramach projektu ODKRYTE/ZAKRYTE w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy zrealizował akcję performatywną „Kniaź Patiomkin”. „Siedem snów Schmidta o rewolucji” na podstawie dramatu Tadeusza Micińskiego. Był współscenarzystą wydarzeń w ramach akcji WYŁĄCZ SYSTEM vol 2.,vol. 3 i vol. 4 organizowanej przez Dom Spotkań z Historią , w ramach której zrealizował projekty projekty „Radiostacja” i „Tele-re-wizor” a także spektakl inspirowany biografią Walentyny Tiereszkowej „Walentyna”. Jest współautorem projektu i realizatorem jednego z odcinków serialu teatralnego „XIX>XXI”, otwierającego Centrum Nauki Kopernik. Ponadto współtworzył zwycięską koncepcję Muzeum Katyńskiego oraz kilka innych idei ekspozycyjnych muzeów w całej Polsce – Centrum Dialogu Przełomy w Szczecinie, Muzeum Żydów Mazowieckich w Płocku. Napisał scenariusze i wyreżyserował wielokrotnie prezentowane na międzynarodowych festiwalach spektakle „Carson City” i „San Fernando Valley”, które powstały w ramach kolektywu teatralnego 52°43’N19°42’E PROJECT. Od lutego 2012 roku Wojciech Faruga jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK. Jest także autorem scenariusza i reżyserem spektaklu „Tefał Lab” który wygrał główną nagrodę Nurtu OFF Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (2012). Jest współautorem i reżyserem spektaklu „Wszyscy święci” (Teatr Polski Bydgoszcz), który został uhonorowany nagrodą za tekst na Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy. Jest autorem tekstu i reżyserem spektaklu „Betlejem polskie” w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu.
moderator dyskusji
Katarzyna Niziołek – pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Socjologii Uniwersytetu w Białymstoku, gdzie prowadzi zajęcia z makrostruktur społecznych, społeczeństwa obywatelskiego, ruchów społecznych i metod badawczych. Przygotowuje rozprawę doktorską na temat roli sztuki w aktywizacji obywatelskiej. Jest prezesem Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku i przewodniczącą Oddziału Białostockiego Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Stypendystka The Clifford & Mary Corbridge Trust (University of Cambridge, 2009) i Podlaskiego Funduszu Stypendialnego (2012/13). Publikowała m.in. w „Pograniczu”, „Trzecim Sektorze”, „Przeglądzie Socjologii Jakościowej”
i anglojęzycznym „Limes. Cultural Regionalistics”. Od 2005 r. pracuje społecznie na rzecz Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku (od 2008 r. jako jej prezes). Angażuje się w działalność społeczną
w obszarze animacji kultury, edukacji nieformalnej oraz popularyzacji lokalnej historii i dziedzictwa kulturowego. W 2009 r. została nagrodzona w ramach akcji „Przystanek Młodzi” – „za dyskusje
o wielokulturowości i tolerancji oraz za działania na rzecz historii lokalnej”.
paneliści
dr Bartosz Kuźniarz – ur. 1979 w Stalowej Woli. Filozof, socjolog, eseista i tłumacz. Pracuje w Zakładzie Filozofii Współczesnej i Społecznej na Uniwersytecie w Białymstoku. Autor książek „Goodbye Mr. Postmodernism. Teorie społeczne myślicieli późnej lewicy” (Toruń 2011) oraz „Pieniądz i system. O diable w gospodarce” (Kraków 2006). Publikował m.in. w „Odrze”, „Krytyce politycznej”, „Kulturze i społeczeństwie”, „Er(r)go”, „Czasie kultury”, „Kronosie” oraz prasie codziennej. Interesuje się współczesną teorią społeczną oraz zjawiskami z pogranicza filozofii, socjologii i ekonomii.
Iwona Rojcewicz – wykształcenie wyższe, absolwentka Uniwersytetu w Warszawie na Wydziale Prawa i Administracji. W latach 1994-1998 – Burmistrz Miasta Supraśla. Obecnie Dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w Białymstoku. Jest członkiem Zespołu Inicjatywno-Doradczo-Konsultacyjnego przy Starostwie Powiatu Białostockiego oraz od ponad 30 lat pełni obowiązki Sekretarza Wojewódzkiego Stowarzyszenia Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia.
Joanna Karolina Waśkiewicz – ur. w 1971 r. w Białymstoku – w 1996 ukończyła Wydział Ekonomiczny na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku – po studiach zawodowo związana z korporacjami tj. Polski Koncern Naftowy S.A. , Ergo Hestia S.A i mediami: Kurier Poranny, Gazeta Wyborcza, a od 2004 roku z lokalnym biznesem – wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu działalności gospodarczej. Obecnie – Dyrektor Biura Podlaskiego Stowarzyszenia Właścicielek Firm- Klub Kobiet Biznesu i Facylitator projektu pn. ”Ekonomia Społecznego Sukcesu” w Fundacji Forum Inicjatyw Rozwojowych w Białymstoku.
