Teatr Dramatyczny Im. Aleksandra Węgierki W Białymstoku, Polska,
„Samobójca” Nikołaj Erdman
2 października, godz. 19.00
Reżyseria, adaptacja i opracowanie muzyczne: Katarzyna Deszcz
Scenografia, kostiumy i wizualizacje: Andrzej Sadowski
Ruch sceniczny: Karolina Garbacik
Konsultacje wokalne: Piotr Szekowski
Obsada: Sąsiadka, zespół ludowy – Danuta Bach, Krawcowa, zespół ludowy – Jolanta Borowska (gościnnie), Grunia – Beata Chyczewska, Margarita Iwanowna Pierieswietowa – Justyna Godlewska-Kruczkowska, Serafima Ilijuniczna – Arleta Godziszewska, Modystka, zespół ludowy – Krystyna Kacprowicz-Sokołowska, Kleopatra Maksimowna – Agnieszka Możejko-Szekowska, Diakon, zespół ludowy – Ewa Palińska, Maria Łukianowna – Katarzyna Siergiej, zespół ludowy – Jolanta Skorochodzka, Grunia – Urszula Szmidt, Raisa Filipowna – Monika Zaborska, Zinka Padespań – Bernard Bania, Siemion Siemionowicz Podsiekalnikow – Marek Cichucki, Aristarch Dominikowicz Grand–Skubik – Krzysztof Ławniczak, Chłopiec – Dawid Malec, Wiktor Wiktorowicz – Rafał Olszewski, Jegoruszka (Jegor Timofiejewicz) – Patryk Ołdziejewski, Ojciec Jelpdij – Sławomir Popławski, Aleksandr Pietrowicz Kałabuszkin – Piotr Szekowski, Nikifor Arsientiewicz Pugaczow – Marek Tyszkiewicz, Głuchoniemy – Franciszek Utko (gościnnie)
Premiera: 16 listopada 2019 roku
Czas trwania: 160 minut z przerwą
Napisana w 1928 roku tragikomedia Erdmana była oskarżeniem sowieckiego systemu, w którym jednostka się nie liczy, o ile nie umiera za tzw. słuszną sprawę. Dlatego utwór był zakazany i za życia autora, zmarłego w 1970 roku, nie ujrzał sceny. Rzecz dzieje się w Związku Radzieckim w późnych latach dwudziestych ubiegłego wieku, po rewolucji październikowej. Siemionowi Siemionowiczowi Podsiekalnikowowi coraz trudniej znaleźć motywację do życia. Jest bez pracy, jego rodzina cierpi biedę, szans na poprawę losu nie widać. Czuje się oszukany przez los, który nie pozwala mu być człowiekiem genialnym, chociaż zawsze tego chciał. W żonie widzi oskarżyciela swojej beznadziejnej sytuacji, terroryzuje ją, strasząc samobójstwem. Widzi dwa wyjścia: albo śmierć, albo kariera wirtuoza gry na helikonie. Żadnego z nich nie jest w stanie spełnić. Wieść o jego planowanym samobójstwie roznosi się po okolicy. Siemiona odwiedzają obywatele, których nigdy na oczy nie widział ani oni wcześniej nie wiedzieli o jego istnieniu. Wszyscy, tak jak Siemion, mają pretensje do losu o to, że są niezauważani, pozbawieni „należnego” miejsca w społeczeństwie. I każdy z nich za swoje niespełnienie obwinia otaczającą rzeczywistość polityczną, której nadrzędną ideą jest eliminacja pojęcia „jednostki” na rzecz „Masy mas”, zunifikowanego, bezosobowego narodu, który kocha i wierzy w jedyną słuszną ideę. Samobójstwo Siemiona każdy postrzega jako szansę na wyjście z nijakości, o ile Siemion zadedykuje w liście pożegnalnym swoją „ofiarę z życia” w jego sprawie. Po pustce, w której przebywał, otoczony tłumem pochlebców, Siemion nagle czuje się kimś ważnym i wolnym: „Po raz pierwszy w życiu nikogo się nie boję. I tak umrę. Wszystko mogę! Życie, ja żądam satysfakcji”. Ale życie jak to życie… płata figle…
Miejsce: Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Scena Duża
Po spektaklu zapraszamy na spotkanie z twórcami.
